کد مطلب:125594 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:255
همایون میلاد
آمد آن عید همایون فر فرخ دستور
كه زمین غرق نشاط است و زمان موج سرور
همه ذرات جهان رقص كنان چرخ زنان
همه آفاق پر از ولوله و شور نشور
كف زنان پرده نشینان حریم ملكوت
دف زنان حور و چراغان همه جنات و قصور
واكند باد صبا زلف عروسان چمن
چین به چین جای به جای موی به مو جور به جور
عید میلاد همایون حسین بن علی است
فاطمه شاد و علی شاد و محمد مسرور
همه خورشید فلك مجمره می گرداند
پیش رویش كه شها چشم بد از روی تو دور
آمد آن شاه فلك جاه سلیمان درگاه
كه بود خادم او ماه و فلك؛ ماهی و هور
آن كه بر سینه و بر دوش نبی جایش بود
سینه یی روشن از او سینه ی سینا در طور
آن كه موسی به طواف حرم حرمت او
خلع نعلین كند تا ببرندش به حضور
به نگهبانی گهواره ی او روح امین
ز آسمان آید و لالایی او سوره ی نور
از سر آغاز ازل تا به سرانجام ابد
هست جانبازی سالار شهیدان مشهور
با فداكاری شاه شهدا پیش ملك
بشریت شده لبریز مباهات و غرور
تا شفق سرخ بود چهره ی خونین حسین
متجلی است در آیینه ی اعصار و دهور
آن كه خواند سر او بر سر نی كهف
خوشتر از نغمه داودی و آیات زبور
آفتابی كه برآید ز دو مشرق شب و روز
روز از اوج سنان، نیم شب از شرق تنور
سر تسلیم نهد پیش خداوند به خاك
كه سری را گذارند به پای زر و زور
تربتش سرمه ی چشمان خدابین ملك
فرش زوار درش بال ملك گیسوی حور
اشك چشمی كه فشانند به یادش، به بهشت
زیور تارك حورست؛ چو تاجی ز بلور
دشمنش كشت و ندانست كه با كشتن او
خویش را می كند آن خاك به سر زنده به گور
پیش شاه شهدا شعر «ریاضی» بردن
چیست؟ ران ملخی، هدیه ی ناقابل مور
كه زمین غرق نشاط است و زمان موج سرور
همه ذرات جهان رقص كنان چرخ زنان
همه آفاق پر از ولوله و شور نشور
كف زنان پرده نشینان حریم ملكوت
دف زنان حور و چراغان همه جنات و قصور
واكند باد صبا زلف عروسان چمن
چین به چین جای به جای موی به مو جور به جور
عید میلاد همایون حسین بن علی است
فاطمه شاد و علی شاد و محمد مسرور
همه خورشید فلك مجمره می گرداند
پیش رویش كه شها چشم بد از روی تو دور
آمد آن شاه فلك جاه سلیمان درگاه
كه بود خادم او ماه و فلك؛ ماهی و هور
آن كه بر سینه و بر دوش نبی جایش بود
سینه یی روشن از او سینه ی سینا در طور
آن كه موسی به طواف حرم حرمت او
خلع نعلین كند تا ببرندش به حضور
به نگهبانی گهواره ی او روح امین
ز آسمان آید و لالایی او سوره ی نور
از سر آغاز ازل تا به سرانجام ابد
هست جانبازی سالار شهیدان مشهور
با فداكاری شاه شهدا پیش ملك
بشریت شده لبریز مباهات و غرور
تا شفق سرخ بود چهره ی خونین حسین
متجلی است در آیینه ی اعصار و دهور
آن كه خواند سر او بر سر نی كهف
خوشتر از نغمه داودی و آیات زبور
آفتابی كه برآید ز دو مشرق شب و روز
روز از اوج سنان، نیم شب از شرق تنور
سر تسلیم نهد پیش خداوند به خاك
كه سری را گذارند به پای زر و زور
تربتش سرمه ی چشمان خدابین ملك
فرش زوار درش بال ملك گیسوی حور
اشك چشمی كه فشانند به یادش، به بهشت
زیور تارك حورست؛ چو تاجی ز بلور
دشمنش كشت و ندانست كه با كشتن او
خویش را می كند آن خاك به سر زنده به گور
پیش شاه شهدا شعر «ریاضی» بردن
چیست؟ ران ملخی، هدیه ی ناقابل مور